Interwencja kryzysowa to kolejna – po poradnictwie psychologicznym i psychoterapii – forma niesienia pomocy w zakresie zdrowia psychicznego.

Wyróżniamy 4 podstawowe rodzaje kryzysów:

• kryzysy sytuacyjne – pojawiają się, gdy człowiek spotyka się z jakimś niecodziennym zdarzeniem, z którym nie jest w stanie sobie poradzić ani go kontrolować
• kryzysy rozwojowe, normatywne - takie, które przechodzi większość ludzi, związane m.in. z okresem dojrzewania, syndromem pustego gniazda czy przejściem na emeryturę
• kryzysy egzystencjalne – towarzyszą ludziom, gdy przeżywają wewnętrzny konflikt i silne lęki
• kryzysy chroniczne – stany transkryzysowe, które są efektem pozornego rozwiązania problemu; powstają w wyniku wycofania się z rozwiązania kryzysu we wczesnej fazie lub zastosowania patologicznych sposobów rozwiązania

Oddziaływania w ramach interwencji kryzysowej mają na celu zmniejszenie cierpienia oraz pomoc w odzyskaniu równowagi psychicznej i kontroli nad swoim życiem.

Interwencja kryzysowa charakteryzuje się:

• podejściem ratunkowym - szybką oceną oceną sytuacji i natychmiastowym podjęciem działań
• krótkoterminowością - zazwyczaj to maksymalnie 10 spotkań
• ograniczeniem celów - skupieniem na jednym, centralnym problemie
• aktywną postawą terapeuty i elastycznością - każdy sposób pracy i pomocy jest dozwolony